کد مطلب:122432 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:275

پاسخ امام به ولید
اما تو ای ولید بن عقبه! من تو را در دشمنی و بغض نسبت به علی ملامت نمی كنم زیرا او به تو هشتاد تازیانه به سبب حد شرب خمر زده [1] و با دست خود پدرت را در بدر كشته است. اما تو از چه رو او را فحش می دهی در حالی كه خداوند او را در نه آیه از قرآن مؤمن نامیده و تو را فاسق نامیده و آن همان قول خداست كه «افمن كان مؤمنا كمن فاسقا لا یستوون» [2] و نیز قول خدا درباره ی توست: «ان جائكم فاسق بنباء فتبینوا ان تصیبوا قوما بجهالة فتصبحوا علی ما فعلتم نادمین». [3] .

تو پست تر از آن هستی كه از قریش باشی. پدرت از علیج و اهل صفوریه [4] و مشهور به زكوان است. اما آنچه گفتی كه ما عثمان را كشتیم؛ به خدا قسم حتی طلحه و زبیر و عایشه [5] هم نتوانستند این ادعا را اثبات بكنند. تو چه طور چنین ادعایی می كنی!؟



[ صفحه 134]



از مادرت بپرس پدرت كسیت؟ هنگامی كه «زكوان» را انكار كرد تو را به عقبة بن ابومعیط نسبت داد و با این عمل برای خود مقامی والا كسب كرد. او به تو می گوید كه پدر تو كیست. علاوه بر این خداوند در دنیا و آخرت برای تو و پدر و مادرت ننگ و ذلت خواسته و البته خداوند به بندگان خود ستم نمی كند!

از همه ی اینها كه بگذریم، به خدا سوگند سن تو بیشتر است از آن كه به او نسبت داده شدی. [6] تو با این كثافت چه طور به علی فحش می دهی؟ اگر به خود مشغول شوی نسبت خود را به پدرت بازمی یابی و اثبات می كنی و نه به آن كس كه ادعا شده است. همانا مادرت در این مورد گفته است: یا بنی ابوك والله الام و هی اخبث من عقبة؛ پسرم! به خدا سوگند پدر تو مادر است و او خبیثتر از عقبه است.


[1] وليد بن عقبه در سال 26 والي كوفه بود. نماز صبح را در حالي كه مست بود چهار ركعت خواند و وقتي مردم كوفه به عثمان شكايت كردند، عثمان تازيانه به سوي علي انداخت و گفت حد را جاري كن. علي به پسرش حسن فرمود و او خودداري كرد و گفت: بايد كسي كه او را حاكم كرده خود مباشر حد شود. سپس علي (ع) به عبدالله بن جعفر فرمود و او هم از ترس عثمان خودداري كرد. علي تازيانه را گرفت و چهل تازيانه به وليد زد. (بحار، پاورقي ص 81).

[2] سجده / 18.

[3] حجرات / 6.

[4] صفوريه دهي است بين عكا و لجون از توابع اردن. يعني پدرت از يهوديهاي آنجا بود. (بحار، ص 91).

[5] جنگ جمل را به راه انداختند و جا داشت تا براي تصحيح عمل خود چنين ادعايي بكنند اما نتوانستند.

[6] اين جمله به طوري كه مجلسي در شرح آن آورده دو معني دارد: يكي آنكه تو از عقبه بزرگتري و يا اينكه عقبه در هنگام ولادت تو در حد مرد نبود كه تو از او باشي.